ԱՐՁԱԿՈՒՐԴԸ

ԵԱՍՄԻՆ ԱՈՒԱՏ
Երուսաղէմ, Ս․ Թարգմանչաց Վարժարան, 5րդ դասարան

Մենք այս տարի շատ երկար ձմեռնային արձակուրդ մը ունեցանք: Քննութիւններէն ետք երկու շաբաթը բաւարար էր վայելելու մեր հանգստութիւնը:

Արձակուրդին շատ խաղցայ: Մեծ մայրիկիս քով գացի, որովհետեւ քեռիներս եւ հօրեղբայրներս եկան, եւ ես եւ զարմիկներս միասին խաղցանք: Քեռիիս տարեդարձին ճաշարան գացինք, ընտանեօք ճաշելէ ետք կարկանդակը կտրեցինք:

Շատ հետաքրքրական էին Ամանորի եւ Սուրբ Ծննդեան տօներու օրերը, երբ հաւաքուեցանք ընտանիքի անդամներով եւ վայելեցինք այս տօները:

Շատ կը սիրեմ տօնական օրերը, որովհետեւ բոլոր հարազատներս կը տեսնեմ:

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ԵՐԱԶԱՆՔՍ

ԹԱՄԱՐ ԱՍՔ
Երուսաղէմ, Ս․ Թարգմանչաց Վարժարան, 5րդ դասարան

Ես երեք երազանք ունիմ, որ կ’ուզեմ իրականացնել: Առաջին երազանքս է, որ Թուրքիան փոխհատուցէ հայերուն, որովհետեւ մենք կը յիշենք եւ կը պահանջենք: Եւ այս ձեւով բոլոր հայերը պիտի վերադառնան եւ ապրին իրենց հողին վրայ: Կ’ուզեմ, որ Արարատ լեռը մեզի ետ դառնայ: Հայերը շատ մեծ ուրախութիւն պիտի ունենան այն ատեն:

Յաջորդ երազանքս՝ որ մենք Հայաստան դառնանք, որպէսզի հայերուն երկիրը ամենամեծն ու ամենազօրաւորը ըլլայ: Ասոնք են իմ երազանքներս:

Պէտք է դպրոցս աւարտելէ ետք համալսարան երթամ եւ սորվիմ ինչ որ կ’ուզեմ, երազանքս իրականացնելու համար, քանի եթէ չսորվիմ, ամէն բան երազանք պիտի մնայ, իսկ երբ սորվիմ, երազանքս պիտի կատարուի եւ Հայաստանի մէջ աղուոր գործ մը պիտի ունենամ:

Ես ամէն օր կ’աղօթեմ, որ երազանքս իրականանայ: Երբ իրականացնեմ երազանքս, ամենէն ուրախ մարդը պիտի ըլլամ եւ ամէն մարդ շատ պիտի սիրէ զիս:

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ԼՈՅՍԸ ԽԱՒԱՐ Է

ԼԵՌՆԱ ԳԱՐԱԳԻՒԹԻՒՔ

բաւիղներէ դուրս ճամբայ կը փնտռեմ,
արահետներ կը բացուին
դիմացս. ուղիներ դարձդարձիկ.
կիրճ ու կածաններու մէջէն
կը ճամբորդեմ.
մերթ խաւար,
նորէն խաւար,
այսօր խաւար,
ե՞րբ պիտի բացուի լոյսը՝
լոյսն աչքերուս մարմնական,
լոյսը հզօր եւ թաքուն
իրականութեան.
թակարդի մէջ է ինկած, անձա՜յն.
պիտի պայծառանամ.
մերթ յօշոտիչ գազանի մը
արիւնաթաթախ ճիրաններուն կեր,
եւ կամ գառնուկ մը անտէր,
կուլ տրուելու պատրաստ
բզկտող արծիւին
մագիլներուն տակ.
ա՜հ, ո՞ւր եմ. ո՞ր ճամբէն յառաջ,
գլխապտոյտն այս դարձդարձիկ
կ’ընկղմէ զիս եւ ջրամոյն կ’ըլլամ անշունչ․
զրկուած մը լոյսէ.
նենգ ու ժպիտ միանգամայն
կը պատեն չորսդիս,
ինչպէ՞ս պատռեմ խաւարը,
որ լուսաւորուի ամէնուրեք
շլացուցիչ եւ նետաձիգ
մերկ նշոյլներով
աչքերս կուրցեր են հեղ մ’ալ.
կ’որոնեմ իրականութիւնը,
որ հեռացեր է ինձմէ.
սողոսկիմ անոր
թէ՞ ան՝ ինծի.
գտնեմ ու փարիմ,
ա՜հ, հեռացեր է ինձմէ,
խափաներ եմ ես ինձմով,
մնացեր եմ կոյր,
ներէ՛, բայց մի՛ ցաւակցիր․
եւ արդէն կոյր մըն եմ
անկար։

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ՏԱՐԵԴԱՐՁՍ

ՄԵՂՐԻ ՀԱՊԻՊ

Չեմ հաւատար:
Այսօր ծնայ,
Աչքս բացի ու արթնցայ,
Արցունք թափեցի,
Պաչիկներ ստացայ,
Բայց ամենէն առաջ ես աշխարհ ինկայ,
Ծնողքիս գիրկը ես քունի անցայ,
Իրենց համբերութեան արժանացայ,
Իրենց դէմքերուն ժպիտ գծեցի,
Իրենց կեանքը ես լուսաւորեցի:
Ամէն տարեդարձ մոմեր մարեցի,
Երազանքներուս ճամբան գծեցի,
Կը խոստանամ իմ սիրելի ծնողք
Ձեր խրատը պահել որպէս աղօթք:

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ՀԱՅՔՈՒՆԵՐ (Ա.)

ՆԱՒԻՏ ՆԻՔԶԱՏ

Գինի կը խմեմ,
Հարուստ կիներ կը սիրեմ.
Մտածելակերպ։

Կեանքը յոյժ կարճ է,
Ողջ ու թաց պիտի ըլլայ
Շնորհիւ կիներուն։

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ՏԱՍՆՄԷԿԻԿ (Ա.)

ՍԳԱՐԱ ՆԱՈՒՄԱՆ

Ձի
Այդպէս ինքնավստահ
Ազատ ու յանդուգն
Միշտ շարժուն եւ փոփոխական
Ես

„Elfchen“ (գերմ․ Տասնմէկիկ) կոչուած բանաստեղծական տեսակը 1980ական թուականներուն սկսած է կիրարկուիլ նախ Հոլանտայի մէջ, կը բաղկանայ տասնմէկ բառէ եւ ունի տողէ տող աստիճանաբար զարգացող նիւթ մը։

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ԳԻՐՔԵՐ

ՃԱՆ ՊԱՐԸՇ
Իսթանպուլ, Էսաեան Վարժարան, 8րդ դասարան

Գիրքեր, դուք
Գիտելիքի աղբիւրներ.
Ակ մը անհատնում․
Այս է պզտիկ աշխարհս:

Երկար, կարճ կամ հաստ՝
Ի՜նչ տարբերութիւն ունի․
Գիրքը գիրք է անբաժան,
Ուրախութեան ակ մը աշխարհի:

Գրել, կարդալ, պատմել․
Ամէնքն ալ հաճելի․
Այս փոքր տարիքիս
Գիրքերը աշխարհս եղան:

ԳԻՐՔԵՐ
ՍԵՍԻԼԻԱ ԿԻՒՆՏԻՒԶ
Իսթանպուլ, Էսաեան Վարժարան, 8րդ դասարան

Պէտք է ամէն ատեն գիրք կարդանք,
Գիրքերը ուսուցիչ են.
Ամէն ատեն բան մը կը սորվեցնեն:

Գիրքերուն մէջի ամէն գիտելիք
Մեզի նոր բան մը կը սորվեցնէ․
Գիրքերը պահե՛նք:

Եթէ գիրք կարդանք,
Ամէն բանէ գաղափար կ’ունենանք․
Գիրքերը անբաժան ընկերներ են:

ԳԻՐՔԵՐ ԵՒ ԳՐՈՂՆԵՐ
ԺԱԳԼԻՆ ԱԳՊԱՇ
Իսթանպուլ, Էսաեան Վարժարան, 8րդ դասարան

Գիրքեր, լոյսի փունջեր
Գիտելիք հոտող․ գիրքեր,
Գալիք սերունդներուն համար
Գիտելիքի ակեր:

Պատմութիւն, հեքիաթ եւ բանաստեղծութիւն․
Հազարաւոր գրագէտներ․
Անոնց գրիչէն ելած ոսկի գրութիւններ:

Դուք մեր խորհրդանիշն էք,
Չմոռնա՛նք եւ
Այս ճամբան շարունակե՛նք:

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ԵՐԿՆՔԻ ԱՆԱԿՆԿԱԼԸ

ՄԵԼԻՆԷ ՄԱԶԷՃԵԱՆ
Ալֆորվիլի Հայ Մշակոյթի Տուն, 11րդ դասարան

Երկուշաբթի, ժամը 4-ն է։ Դուրսն ալ շատ կ՚անձրեւէ։

Չյաջողեցայ քնանալ։ Պատուհանիս առջեւ նստայ կամաց, աստղերը դիտելու համար։ Յանկարծ երկինքին մէջ պզտիկ ու փայլուն բան մը երեւցաւ։ Կարծեցի, որ այդ միլիոնաւոր աստղերէն մէկն էր։ Բայց այդ «բան»ը կը մօտենար, շատ կը մօտենար։

Հասաւ մինչեւ պատուհանս։ Ինչ որ տեսայ, իսկապէս գեղեցիկ էր։ Թեթեւ եւ փայլուն ամպի մը վրայ նստած էր շատ գեղեցիկ աղջիկ մը։ Իր ոսկէ դեղձան մազերուն մէջ կը թռչէին քանի մը թիթեռներ։ Ան ծածկուած էր միայն պարզ վարդագոյն սաւանով մը։

Ամպին վրայ տնկուած ծաղիկներ եւ փետուրէ գորգ մը կը նկատէի։ Ա՜հ, հիմա վստահ եմ․ գեղեցկութեան աստուածուհին է։

Իր քաղցր ձայնով սկսաւ հետս խօսիլ․

– Բարե՛ւ, Մելինէ, քեզի կը սպասէի։

– Ինծի՞, բայց ո՞վ էք դուք։

– Ուրիշներ զիս կը կոչեն Աստղիկ, գեղեցկութեան աստուածուհի։

– Ախ, Աստղիկ, բայց ինչո՞ւ հոս էք։

– Եկած եմ քեզի ըսելու, որ…

Բշշշշշ, անհետացաւ…

Բայց յանկարծ նոյն քաղցր ձայնը լսեցի։

Ուրախ, աչքերս բացի․ մայրս էր։

Ոհ, ափսոս, չեմ հասկնար, ի՞նչ պատահեցաւ։

– Աճապարէ՛, Մելինէ, պիտի ուշանաս, ելիր անկողնէդ ու դպրոց գնա։

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

ԵՐԱԶՍ

ՀԱՅԿ ԽԱՉԱՏՐԵԱՆ
Ալֆորվիլի Հայ Մշակոյթի Տուն, 11րդ դասարան

Երազ տեսնում եմ գրեթէ ամէն օր, բայց աչքերս բացելիս մոռանում եմ։

Կայ մի երազ, որը շատ յաճախ եմ տեսնում, եւ արթնանալուց անմիջապէս յետոյ փորձում եմ պինդ աչքերս փակել, որպէսզի յայտնուեմ նոյն երազի շարունակութեան մէջ։ Երբեք դա չի յաջողւում…

Երազում ես այնտեղ եմ, որտեղ հողը շատ ամուր է ոտքերիս տակ, այնտեղ, որտեղ արեւը ջերմացնում է ինձ շատ ուժեղ, այնտեղ, որտեղ եկեղեցիները ամենամօտն են Աստծուն, այնտեղ, որտեղ բոլոր դէմքերն ու դէպքերը շատ հոգեհարազատ են։

Այնտեղ, որտեղ ես ծնուել եմ…

Երազ իմ երկիր Հայաստան։

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:

Ա՜Խ, ԿԱՂԱՆԴ

ԼՈՌԻ ԴԱՆԻԷԼԵԱՆ
Ալֆորվիլի Հայ Մշակոյթի Տուն, 11րդ դասարան

Նստած տօնածառիս առջեւ, երեխայի աչքերով փոքր լոյսերը կը դիտէի․ հսկայ տօնածառ մը, զարդարուած Կաղանդի գոյներով։ Անհամբեր կը սպասէի նուէրներուս։ Ա՜խ, Կաղանդ Պապա, շուտ եկուր, կ՚երգէի ցատկռտելով սենեակին մէջ։

Երկար սպասեցի մինչեւ որ գայ, այնքան երկար, որ նստած տեղս քնացայ։ Սակայն ամէն բան իրական դարձաւ․ երազ մըն էր…

Այդ օրերը կը կարօտնամ․ ընտանիքով տօնական օրեր անցընել, երգել, խնդալ, պարել եւ անշուշտ Կաղանդ Պապան հիւրընկալել մեր տան մէջ։

Աչքերս բացի, աղմուկ լսեցի, երեխաներ կը վազէին, իսկ համով-համով հոտեր խոհանոցէն կու գային։

Փափաքս իրականացաւ։

Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ: