ՏԱԼԻՏԱ ԱՇԸԳԵԱՆ
Հալէպ, Հայ Աւետ․ Բեթէլ Երկր․ Վարժարան, ը․ կարգ
Երբ կը նայիմ աչքերուդ,
Ողջ աշխարհը կը ժպտի,
Երբ դէմքիդ ժպիտ ըլլայ,
Արեւը զիս կ’ողջունէ:
Երբ մայրս կայ աշխարհի վրայ,
Օրերս ուրախ կ’անցնին:
Երբ մօրս շունչը կը զգամ,
Շատ կը զուարճանամ:
Ա՜խ, իմ մայր սիրելի,
Ի՜նչ անուշ ես, ի՜նչ բարի,
Դէմքիդ նայելով
Գարնան գալուստը կը տեսնեմ:
Երբ աչքերուդ կը նայիմ,
Ողջ աշխարհը կը ժպտի,
Փափաքս է՝ անվերջ ժպտիս,
Մեր տան հրաշք,
Մի՛շտ անմար մնաս:
Արտատպումի պարագային կը խնդրուի նախապէս կապ հաստատել Հայերէն Blog-ի վարչութեան հետ:
Հայերէն blog 